De Stalker is een boek dat is gebaseerd op een waargebeurd verhaal, en dat maakt het mij op de een of andere manier altijd moeilijker om er een review over te schrijven. Dan heb ik het gevoel dat ik en oordeel geef over iemands leven.

Het boek gaat over een meisje dat op een dag vreemde telefoontjes en brieven begint te ontvangen van een vreemdeling. Iemand die het gevoel heeft dat hij een speciaal recht op haar heeft. De situatie escaleert al snel en de politie wordt ingeschakeld. De rest van het boek gaat vooral over de jacht op de dader, die steeds verder gaat.

Ik vond het een erg aangrijpend verhaal, maar ik moet zeggen dat ik op bladzijde 38 al doorhad wie de dader was. Her en der probeerde de schrijfster wel om me op een dwaalspoor te brengen, maar dat is jammer genoeg niet gelukt. Dit maakte het boek voor mijn gevoel een stuk minder spannend en moest ik een beetje mijn perspectief veranderen, de manier waarop ik het boek las. Ik was er namelijk in begonnen met de gedachte dat ik een spannende thriller ging lezen en dat stelde wat teleur, maar toen ik mijn verwachtingen bijspijkerde en het boek las als drama kon ik het al veel beter waarderen.

Toch kan ik het niet helpen dat ik aan het einde van het boek toch wat miste. Het einde kwam abrupt en zonder veel conflict en dat is niet echt iets voor mij. Ik heb een klapper nodig aan het einde van het boek zodat ik het met een zucht, mijn ogen dicht en het woordje ‘wauw’ op mijn lippen dicht kan slaan als ik het uit heb.